بــی  خــبر  از حـال هـم خفـتن چـه سـود

بــر مـزار  مـردگـان خـویش نـالیـدن چــه سـود؟

زنده را تا زنـده است ،باید بـه  فــریـادش رسید!

ورنه بــر سـنگ مـزارش آب پاشیدن چه سود ؟

زنـــده را در زنـــدگــی قــدرش بــدان...

ورنه  مشکی از برای مرده پوشیدن چه سود ؟

گـــر نـکردی یــاد مـن تــا زنـــده ام...

سنگ مــر مــر روی قــبــرم وانـهادن هــا چـه سود ؟ 

«مــکالمـه  یـک ســوسـک غمـگین بــاخــدا »

گـفت:کــسی دوسـتم نــدارد.می دانــی کــه چقــدر سخـت اســت،این

کــه کسـی دوسـتت نـداشـته بــاشـد؟

تــو بــرای دوسـت داشـتن بـود کـــه جـهـــان را سـاخـتی ...

خــــــــــــدا هیــچ نــــگــفت!

گـفت:  پـــاهـایـم را نگـاه کـن، ببیـن چقـدر چــندش آور است..

چشمـها را آزار می دهــم، دنـــیا را کثــیف میــکنم...

آدم هــایت از مــن می ترســند...مــرا مــی کشند...

بــرای اینــکه زشــتم ... زشــتی جــــرم مــن است!

خــــــــــــــدا هیـــچ نـــگـفــت!

گفـت :ایـن دنـیا فقـط مــــــال قشـنگ هــــاست...

مال گل ها و پروانه ها،مال قاصدک ها؛ مال من نیست!

خــــدا گفــت: چــرا، مــال تــو هــم هــست...

خــداگفــت:دوســت داشتن یــک گــل،دوست داشتن یــک پــروانه

یـــا قــاصــدک کــار چنــدانی نیســت!!!

امــا دوست داشتن یــک سوســک،دوسـت داشتن "تــو" کار

دشـــواری ســـت.

دوســت داشتــن کــاری اســت آمــوخــتنــی!

و همـه کــس ،رنــج آمـوخـتـن را نـمــی بــــرد...

ببخش ،کسی را که تورو دوست ندارد، زیرا که هنوز مؤمن نیست...

زیرا که هنوز دوست داشتن را نیاموخته،او ابتدای راه است...

مؤمن دوست میدارد،همه را دوست میدارد... زیرا همه از من است...

چشــم هــای مــؤمــن جــز زیبــا نمــی بینـد...

زشتــی در چــشمـهاســت...

در ایــن دایــره ،هــر چــه کــه هـست نـکوست...

آنــکه بین آفریده های من خط کشید شیطان بود،

شیطان مسئول فاصله هاست...

حالا قشنگ کوچکم! نزدیک تر بیا و غمگین مباش...

قشنگ کوچک نزدیک خدا رفت و دیگر هیچ وقت

نیاندیشید که نازیباست.

دست مریزاد پروردگارم

چه پوست کلفتی برایم آفریدی ...

که تاب تازیانه سرنوشت را بیاورد

چه دل صبوری به سینه ام سپرده ای ...

که شده گورستان آرزوهایم

و چه شانه هایی ...

که این چنین بارسنگینی را بدوش میکشند و نمیشکنند

و چه چشمان منتظری که باید ببینند و نخواهند

وچه گوش هایی که ...

نصیحت نصیحتگران زاهد امروز ،

دنیاپرست دیروز را باید بشنوند

بازهم میگویم « الحمدلله  »

نه حوصله دوست داشتن دارم

نه میخواهم کسی دوستم داشته باشد

این روزها سردم

مثل دی، مثل بهمن، مثل اسفند

مثل زمستان

احساسم یخ زده است

آرزوهایم قندیل بسته است

امیدم زیر بهمن سرد احساساتم دفن شده است

نه به آمدنی دلخوشم نه از رفتنی غمگین

این روزها پر از سکوتم